Bir an bileti Turk Tarz Yollari’miza sonuç verip, parasini da cebime indireyim, diye du§undum. Sonra gideyim, kırık dökük kocalarimdan birini bulayim ve ona Park Otel’de gun dogumuna kar§i, krallarla kraligelere layik bir kahvalti ismarlayayim.
Zahmetli albayin igerlerde bir bölgelere girip giktikga yuvarlayiverdigini sandigim igkilerden tuy gibi hafifleyen -azca once bu denli gevik, kendine de bu denli guvenli degildi- tiknaz govdesi ordan oraya uguyor. Et benleriyle meşbu yuzu kipkirmizi.
Kadincagizda yine buyuk bir sug i§lemi§lik hali. Bir eziklik. Sut dokmu§ kedi kabilinden son art gekiliyor. Sözde o bardagi kendisi firlatti duvara. âdeta, epey ki§i ortasinda gelinle damadin herkesge gorulebilmelerini engelleyen uslu sima o.
Ay§en bir yol daha ve evire çevire itiyor pembe kopugu. Tezel’le süje§masini surdurecek. Henüz dogrusu, onu suglamayi. Buyuk ya§ farkindan oturu Aysel’e gosteremedigi kirginligini Tezel’e gosterecek.
Ug gundur, defterimin arasindan gikan iki fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye bile gosterdim. Henüz dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, gezi heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu tasvir gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline hava du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Konak Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin vakit kaybetmeden ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. Münezzeh-Dogu’nun esrari henüz o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem bile yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
Asker yonetime yabancı koydugunda evli degildik, amma kari kocaydik. O siralar babasinin bo§ olan bir dairesine bir dü e§ya ta§itti. Yalniz beni degil, iki arkada§imi daha ug kamer sakladi orda. Remzi Tarakgi’nin mulkunu yoklamak kimsenin aklina gelemezdi.
Bunun igin babamla gati§mamam, evle kusmemem lüzum. Ercan’la da Pub’a gitmem. Ama evle gati§iyorum, Ercan’la da higbir yere gitmiyorum i§te. igerdekilere yardim etmek istemedigim sonucu gikiyor.
Tezel’in yardimina ko§mam icap. Sozu buraya getirmesine kizamayacak, bunu soylerken alayli, vurdumduymaz gulu§une katilamayacak evet da Tezel’i anlamaya gali§amayacak derece yorgunum.
Ona bir yanit ariyor, bulamiyordum hocam. Yildiz’da bir §ey vardi. Az süje§up gok uygulamak, agiklamaksizm tarti§maksizm evet§amak kabil bir §ey... Bu nedenle §u son sozleri benden gok kendisini huzursuz etmi§e benziyordu. Ba§ka higbir §ey soylemeden benden ayrildi.
§imdi aramizda çok bir formul bulduk maamafih. Bizlere maruz siteye git yiyeceklerin en yenilebilir gibi olanlarini birle§tiriyoruz, bunlari Tommy yiyor. Kalanlari da birle§tiriyoruz, ben yiyorum. Boylelikle Tommy de berenarı çelim kazanmaya ba§ladi. Bundan oturu seviniyorum. Fakat biz burada linke git ne zamana derece kalacagiz? istikbalimiz ne olacak? Remzi abime dü satirlik bir betik gonderemeyecek miyim? Encamimi bildiremeyecek miyim? Ona, karde§inin buyuk ulku igin nelere katlandigini yazabilsem oglumun adini Yilmaz koymalarmdaki mana ortaya gikardi.
Qek elini elimden / Ben sevgilin degilem, diyor §arkici kadin. Herkes de sallangagli seslerle ayni §eyi soyluyor.
Hakikat §u ki, gok anlayışlı idin. Bundan ba§ka bir Turk subayina kar§i gosterdigi bu yakin ilgi, beni tarife sigmaz derecede bahtiyar etmi§ti. Ilenme Sumida, Sumida!.. Kaderin bizlere lutfettigi o tesaduf ne ulvi bir tesaduftu!
gegirdigim saatleri hayalimde ta ba§tan yeniden be tekrar evet§ayarak gegiriyorum. Hava kampindan nasil kurtarildigimiz, o mühlik gunler dahi unutuldu, unutulmayan hiç §ey olarak hafizamda yalniz Sumida ile tani§tigim gun kaldi. Bilahare onun ope isira morarttigim   Â
Belli ki ilhan garsona ikimizi yanma katmadan donmemesini buyurmu§. Garson da, bir savcinin tevkif kararini uygulayacak yükümlü üzere duruyor. Kimildamadigimizi gorunce: